wykrzyczeć

wykrzyczeć
глаг.
• выкрикивать
• закричать
• кричать
• накричать
* * *
wykrzycz|eć
\wykrzyczećany сов. 1. выкрикнуть; выкричать/;
ОА/Л; 2. kogo накричать на кого
+

2. zwymyślać, zbesztać

* * *
wykrzyczany сов.
1) вы́крикнуть; вы́кричать posp.
2) kogo накрича́ть на кого
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "wykrzyczeć" в других словарях:

  • wykrzyczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, wykrzyczećczę, wykrzyczećczy, wykrzyczećczał, wykrzyczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} krzycząc, wypowiedzieć coś, zwłaszcza w gniewie, złości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykrzyczał całą swoją niechęć do niego. Wykrzyczał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… …   Słownik języka polskiego

  • wykrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nakrzyczeć się do woli; krzycząc, wyżyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie przerywaj jej, niech się wykrzyczy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ulżyć — sobie «nawymyślać komuś, wykrzyczeć swoje żale, pretensje»: Julek zdał sobie sprawę, że Marian może mieć rację. Rozgniewało go to, więc żeby sobie ulżyć, kopnął z impetem kamień, leżący na drodze. I. Jurgielewiczowa, Ten obcy …   Słownik frazeologiczny

  • ulżyć — dk VIb, ulżę, ulżysz, ulżyj, ulżył 1. «uczynić łatwiejszym niesienie, ciągnięcie czegoś przez zmniejszenie ciężaru» Chcąc ulżyć koniom zszedł z wozu. Ulżył jej odbierając od niej walizkę. 2. «sprawić ulgę komuś lub czemuś; uczynić coś… …   Słownik języka polskiego

  • wyryczeć — dk VIIb, wyryczećczę, wyryczećczysz, wyryczećrycz, wyryczećczał, wyryczećczany wyrykiwać ndk VIIIb, wyryczećkuję, wyryczećkujesz, wyryczećkuj, wyryczećiwał, wyryczećiwany, pot. «rycząc wykrzyczeć, wyśpiewać, wypłakać coś» Wyryczeć piosenkę.… …   Słownik języka polskiego

  • wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… …   Słownik języka polskiego

  • nawrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków, nakrzyczeć się do woli, wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrzeszczał się do woli. Dość się już nawrzeszczałeś, bądź wreszcie cicho! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, wywrzeszczeć sięczę się, wywrzeszczeć sięczy się, wywrzeszczeć sięczał się, wywrzeszczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 7}} wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieciaki wywrzeszczały się na podwórzu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»